Koninklijke grafkelders

In totaal liggen momenteel 46 stoffelijke overschotten in de kelders. De crypten zijn niet toegankelijk voor publiek vanwege de privacy van de Koninklijke Familie en omdat de kelders zich er niet voor lenen. Sleutelbewaarder is de burgemeester van Delft.

De koninklijke grafkelder bestaat uit twee delen. Het oudste deel ligt direct onder het praalgraf van Willem van Oranje. Hier liggen de stoffelijke overschotten van de Vader des Vaderlands zelf en van tien van zijn meest nauwe verwanten. Er staan echter ook drie kleine kistjes met het opschrift ‘onbekend'. Vermoedelijk bevatten twee daarvan doodgeboren kleinkinderen van Willem van Oranje. Dit is echter niet zeker.

Het tweede deel van de koninklijke grafkelders is een stuk groter en ligt een aantal meters naar achter. Deze kelder werd in 1822 in gebruik genomen. Tijdens de Franse revolutie werd de grafkelder niet geplunderd, in tegenstelling tot die van de Nassaus in Leeuwarden. Wel werd de crypte beschadigd door stijgend grondwater, toen tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog de stookolie van de Delftse gemalen opraakte.

In de loop der jaren werden de kelders verschillende keren verbouwd. Koningin Wilhelmina liet als laatste een zware natuurstenen plaat met vier koperen ringen in de hoeken op de ingang van de grafkelders leggen. Op deze steen staat het wapen van de familie Oranje-Nassau en in het Latijn: ‘Hier verwacht Willem I, de Vader des Vaderlands, de wederopstanding'.